Grzybnię pieczarek można nabywać u prywatnych producentów. Dawkę grzybni uzależnia się od ilości nawozu na 1 m2 półki. Im grubsza warstwa nawozu, tym grzybni może być więcej (350…500 g).

Po wysianiu grzybni nawóz miesza się i mocno ubija, wyrównując półki, a następnie przykrywa je papierem, który raz w tygodniu nawilża się 0,5-procentowym roztworem formaliny. W czasie rozrostu grzybni (inkubacji) utrzymuje się w nawozie temp. 24…27°C, przy wilgotności powietrza 90…95%. Należy pamiętać, że temperatura powyżej 30°C działa niekorzystnie na grzybnię, a przy 36°C grzybnia ginie.

Po upływie 12…14 dni od posiania, tj. wówczas, kiedy grzybnia całkowicie opanuje podłoże, kładzie się okrywę, w której tworzą się owocniki. Skład okrywy: wariant I – 20% torfu wysokiego, 60% torfu przejściowego, 10% żwiru, 10% kredy; wariant II – 80% torfu wysokiego, 10% glinki strukturalnej lub żwiru, 10% kredy. Okrywę przygotowuje się co najmniej na tydzień przed jej położeniem na półki. Grubość okrywy powinna wynosić 4…5 cm. Do przykrycia 100 m2 uprawy potrzeba ok. 4 m3 okrywy. Powinna ona mieć kwasowość pH = 7,5 i wilgotność ok. 73%.

Przez 3…4 dni po położeniu okrywy, dodaje się łącznie 3…6 I wody na 1 m2 uprawy, pamiętając, że jednorazowa dawka wody nie może przekroczyć 2 I na 1 m2. Czwartego dnia po położeniu okrywy stosuje się środek grzybobójczy Benlate lub Fundazol w dawce 1 …1,5 g na 1 I wody na 1 m2 uprawy. Po kolejnych trzech dniach sczesuje się powierzchnię okrywy na głębokość 2 cm, aby zapobiec tworzeniu się skorupki, a tym samym poprawić wymianę gazową.