Przemarzanie roślin sadowniczych

Temperatury panujące w naszym klimacie w okresie spoczynku roślin oraz w pierwszych tygodniach po rozpoczęciu wegetacji są przyczyną istotnych problemów uprawowych. Dotyczy to zarówno maksymalnych spadków temperatury, dochodzących w niektórych rejonach do ok. -35°C, jak i występowania wczesną wiosną temperatur powyżej 0°C, zwłaszcza przy słonecznej pogodzie. Pnie drzew mogą się wówczas nagrzewać od strony południowej i południowo–zachodniej nawet do kilkunastu stopni powyżej zera. Przy znacznych spadkach temperatury w nocy dochodzi do ich przemarznięcia. W czasie surowych zim występuje zjawisko pękania pni, wskutek czego na całej ich długości powstają głębokie szczeliny. Uszkodzeniom mrozowym mogą ulegać nie tylko pnie, ale również pozostałe organy drzew i krzewów owocowych, zarówno części nadziemne, jak i korzenie. Uszkodzenia mrozowe pędów można rozpoznać na ich przekroju, po ciemniejszej barwie. Częściowo przemarznięte pędy dość łatwo się regenerują. Na uszkodzonym pniu lub konarach obserwuje się oddzielanie kory od drewna. Należy ją przybić gwoździkami o dużych główkach. Natomiast rany otwarte zasmarowywać Funabenem 3 lub farbą emulsyjną z dodatkiem 2% Benlate. Przy ranach bardzo rozległych stosuje się tzw. szczepienie mostowe. Uszkodzenia mrozowe korzeni objawiają się zaburzeniami wzrostu rośliny (słabsze ulistnienie, słabe przyrosty, a nawet zamieranie całych roślin). Drzewo można uratować wszczepiając dziczki.