Marchew i pietruszka

Marchew. Nie ma dużych wymagań glebowych, ale konieczne jest zachowanie 4-letniego płodozmianu. Nie uprawia się jej po świeżym oborniku, lepsze rezultaty dają nawozy zielone i mineralne, zwłaszcza fosforowe i potasowe. Marchew sieje się wprost do gruntu, w rzędach co 20…30 cm i przerywa co 3…6 cm. Terminy siewu: na zbiór wczesny – XI lub początek IV; na zbiór letni i jesienny – V.
Odmiany: wczesne – Paryska, Amsterdamska, Duwic-ka, Pierwszy Zbiór; średniowczesne – Nantejska, Se-lecta; późne – Nord, Bercoro, Perfekcja, Amager.

Pietruszka. Jest odporna na chłody, można ją uprawiać z siewu późnojesiennego i przechowywać w gruncie pod śniegiem lub lekkim okryciem. Odpowiadają jej gleby żyzne, wilgotne, nie zaskorupiające się, co jest bardzo ważne dla kiełkowania jej drobnych nasion. W płodozmianie zajmuje miejsce w drugim roku po oborniku. Wysiewa się ją wprost do gruntu (gdyż nie znosi przesadzania), w rzędy co 40 cm i przerywa pozostawiając rośliny co 4…8 cm. Ważna jest odpowiednia głębokość, która na glebach lekkich wynosi 2,5…3 a na ciężkich 1,5…2 cm.
Termin siewu: koniec III początek IV.
Odmiany: Cukrowa, Lenka, Berlińska.