Miesiąc: październik 2013

Cykoria liściowa. Jest rośliną sałatową. Rozety liści uzyskuje się w wyniku pędzenia korzeni zebranych na jesieni z pola. Dobre jest dla niej stanowisko w drugim roku po oborniku. Lekka gleba ułatwia zbiór korzeni. Nasiona wysiewa się wiosną w rzędy co 30…50 cm i przerywa co 6…9 cm. Jesienią zbiera się korzenie i przycina liście na … Dowiedz się więcej

Endywia zimowa. Jest warzywem liściowym uprawianym podobnie jak sałata, tzn. można ją siać do gruntu lub uprawiać z rozsady. Oprócz zabiegów uprawowych, jak przy sałacie, konieczne jest bielenie. Polega ono na utrzymaniu w ciemności wewnętrznych liści. Osiąga się to przez związanie zewnętrznych liści rafią lub sznurkiem, na dwa tygodnie przed zbiorem, w cza- f sie … Dowiedz się więcej

Sałata. Jest łatwa w uprawie, choć najlepiej udaje się w chłodniejszych rejonach nadmorskich i podgórskich. Pod wpływem wysokiej temperatury tworzy miękkie i luźne główki, a nawet wybija w pędy kwiatowe. Najwyższe plony daje na glebach gliniasto–piaszczystych nawiezionych obornikiem i nawozami mineralnymi. Można wysiewać ją wprost do gruntu albo uprawiać z rozsady na plon wczesny. Terminy … Dowiedz się więcej

Por. Ma niewielkie wymagania cieplne i może zimować w gruncie. Wymaga dobrze uprawionej, żyznej gleby i stanowiska w pierwszym i drugim roku po oborniku z zastosowaniem dużych dawek nawozów mineralnych. Uprawiany jest z rozsady. Dawniej stosowane obsypywanie w niewielkim stopniu wpływa na uzyskanie długich białych cebul (decydujące znaczenie ma odmiana), natomiast obniża plon. Rozsadę sadzi … Dowiedz się więcej

Cebula kartoflanka. Ma łagodniejszy smak niż cebula zwyczajna i jest odporna na niskie temperatury, toteż zimuje w gruncie. Rośnie dobrze na każdej glebie i jej uprawa nie różni się od uprawy cebuli zwyczajnej. Rozmnaża się ją przez oddzielanie cebulek bocznych. Sadzi się je jesienią, w rozstawie 30 x 10…15 cm, gdyż rozrasta się i tworzy … Dowiedz się więcej

Cebula zwyczajna. Wymaga żyznych, łatwo nagrzewających się i wilgotnych gleb. Korzystne jest stanowisko w pierwszym lub drugim roku po oborniku lub kompoście oraz duże dawki nawozów mineralnych. Są stosowane trzy sposoby uprawy: z siewu wprost do gruntu (na początku kwietnia), z rozsady wyprodukowanej w inspekcie lub z dymki. Ponieważ uprawa z siewu jest trudna, a … Dowiedz się więcej

Skorzonera – czarny korzeń, wężymord. Wymaga głęboko uprawionej, żyznej gleby piaszczystej lub piaszczysto-gliniastej. Jest wrażliwa na zakwaszenie i świeże wapno. Uprawia się ją w drugim roku po oborniku. Przed uprawą, jesienią, konieczne jest przekopanie gleby na głębokość 30…50 cm. Wiosną sieje się ją wprost na miejsce stałe, w rzędy co 20…30 cm i przerywa co … Dowiedz się więcej

Burak ćwikłowy. Rośnie dobrze na każdej glebie, z wyjątkiem bardzo kwaśnych. Uprawia się go w drugim roku po oborniku, z siewu wprost do gruntu, w rzędy co 30 cm. Jeśli wschody są gęste, przerywa się, pozostawiając rośliny co 6…10 cm. Rośliny z przerywki można przesadzać w inne miejsce. Termin siewu: początek IV… początek VI. Odmiany: … Dowiedz się więcej

Seler. Ma większe wymagania glebowe. Nie udaje się na glebach piaszczystych i kwaśnych. Uprawia się go w pierwszym roku po oborniku, kompoście lub nawozach zielonych. Ponieważ nasiona długo kiełkują, konieczne jest wysiewanie ich w pomieszczeniach o temp. 22°C, a po wschodach obniża się temp. do 18°C. Niskie temperatury powodują wybijanie w pędy kwiatostanowe, toteż nawet … Dowiedz się więcej

Marchew. Nie ma dużych wymagań glebowych, ale konieczne jest zachowanie 4-letniego płodozmianu. Nie uprawia się jej po świeżym oborniku, lepsze rezultaty dają nawozy zielone i mineralne, zwłaszcza fosforowe i potasowe. Marchew sieje się wprost do gruntu, w rzędach co 20…30 cm i przerywa co 3…6 cm. Terminy siewu: na zbiór wczesny – XI lub początek … Dowiedz się więcej