Dalsze zabiegi pielęgnacyjne przypadają na okres kwitnienia agrestu. Można już wtedy stosować podkarmianie pobudzające, aktywizujące pszczoły do wzmożonego rozrodu (podawanie pokarmów węglowodanowych, białkowych) i powiększać gniazda przez wstawienie gotowych plastrów jasnobrązowych, nadających się do czerwienia. Dodawanie ramek musi być jednak przemyślane, gdyż w tym okresie wzrost liczebności pszczół jest powolny, może również maleć, a zbyt duże gniazdo uniemożliwia pszczołom utrzymanie odpowiednio wysokiej temperatury, warunkującej prawidłowy wychów czerwiu.

Na terenach, na których występuje wczesny i obfity, ale krótkotrwały pożytek, do rozwoju wystarcza 8…10 ramek. Na terenach o pożytku późniejszym, z reguły dłużej trwającym, można przeznaczyć na rozwój
10…12 ramek. Należy pamiętać, że dopiero ok. 15 maja pszczoły wydzielają znaczną ilość wosku i mają możliwość samodzielnego budowania plastrów w ramkach z węzą. Po uzyskaniu wystarczającej liczby ramek w gnieździe trzeba powiększyć przestrzeń życiową pszczół przez dodanie tzw. części magazynowej, przeznaczonej na gromadzenie miodu. Na zmagazynowanie 1 kg nektaru trzeba trzykrotnie większej powierzchni plastrów niż zajmuje 1 kg miodu. Właściwy termin dodawaniu nadstawek lub formowania miodni określa się przeważnie na podstawie obserwacji tempa rozwoju rodzin pszczelich i intensywności lotów pszczół po nektar.