Imbir i jałowiec

Imbir lekarski
bylina, pochodząca z Melanezji, uprawiana głównie w Chinach, Indiach, Malezji, Brazylii i na Jamajce. Używane są wysuszone i sproszkowane kłącza, zawierające olejki eteryczne o przyjemnym zapachu. Zast. kulinarne.: do wyrobów ciastkarskich i cukierniczych, do piwa, sałatek owocowych, kompotów, marmolad, niektórych sosów, zapiekanek serowych, marynat; w Polsce – nieodzowna przyprawa do flaków.

Jałowiec pospolity
krzew iglasty (rzadziej drzewo sięgające 15 m wysokości), rosnący w całej niemal Europie, z wyjątkiem półwyspów: Iberyjskiego, Apenińskiego i Bałkańskiego. Używane są szyszkojagody, zawierające aromatyczny olejek. Zast. kulinarne.: do kiełbas, mięs, marynat, surowiec do wyrobu wódek (gin, myśliwska, jałowcowa); drewno j.p. jest surowcem do wytwarzania dymu wędzarńiczego.
Zast. lecznicze.: działa moczopędnie, żółciopędnie, wykrztuśnie, napotnie, ma właściwości antybiotyczne.